Mowlaka śpiew [pseudotren]

Trwa cykl pełen wahań
Już od niemowlaka
Poprzez mowlaka
Aż po niedomówlaka

Męka to straszna
Lecz iluzja wielka jest, nasza
Że wszystko jak w bajce
I, że w międzyczasie
Po łąkach biegamy pastelowych
Głupim jestem artystą cyrkowym
Który po cienkiej linie przechodzi
Myśląc, że po płytach stąpa, betonowych

A widowni hałaśliwej bezkresna tusza
Ni to zatrwożona, w dół głowy spuszcza
Ni to jednym okiem pożądliwie zerka
Wiem przecież, że czeka
Na cyklu wahań niechybny kres
I zmarłowlaka bezgłośny śpiew

***

Z wyższych sfer

Raz limuzyna jechała po bruku
Wtem ktoś napomknął o ogórku
Że suchy był w środku
I już nieświeży
Tak gaworzyli sobie
Milionerzy

***

Kuracjusz

Pił dziadek cudowną wodę
Myślał, że mu pomoże
A tu nic
Wstyd, dziadku, wstyd
To marketingowy chwyt

***

Na łące

Bagaż zmartwień

Położyć na trawie

Wraz z całym ciałem

Niech wsiąknie w ziemię

Na amen

Tak miło jest lgnąć

Na jednej z łąk

I czytać... czytać...

Mickiewicza

Choć po nodze niejeden

Robak zapiernicza

***

Mikroemocje po raz trzeci - dla dorosłych i dla dzieci!

(9)
Martwy pająk
Rozbryzgany na podłodze
Niepokoi jakby mniej

(10)
Jedząc pizzę
Czemu cię tak kocham
Dziewczyno -
- Kapsaicyno?

(11)
robię się nerwowy
gdy dźwięk odkurzacza
dochodzi
do mojej głowy

(12)
codziennie z koleżanką
rozmawia koleżanka
opowiada
co tam wrzuca do garnka

(13)
karaczan trzymany na dłoni
raczej ci nic nie zrobi
bo on nie wie
nic

(14)
Miałem raz ochotę wielką
Wsadzić sobie folię w zęby
Jak dziecko

***