Lato chyba już powoli mija. To smutne. Dlatego proponuję utwór w letnich klimatach, choć traktuje on akurat o mało przyjemnych aspektach lata. Tak przewrotnie mi wyszło, niechcący...
Romantyczne lato
latem zieleń liści
tafla wody błyszczy
leśne szumią knieje
niebo czerwienią goreje
to zachód słońca
i syk zaskrońca
tutaj komar z kleszczem
trzymają się za ręce
świętuje pod ławką
żmija z pijawką
po cichu nucą pieśń:
ludzka krew, ludzka krew...
hejże hej, hejże ha!
ludzkiej krwi piękny smak
lato, lato, na nas czeka
a z nim czeka krew z człowieka
gdzie strumyk płynie z wolna
rozsiewa kleszcz zarazę
tam wielka mucha końska
użera człeka w zadek
***
Właśnie! Dziękuję za ten utwór, od dawna jestem przekonana, że lato jest przereklamowane!!! Ten wiersz doskonale obrazuje dlaczego!
OdpowiedzUsuń